Wij, mensen, worden al duizenden jaren, gevoed “door de vruchten van de aarde en het werk van onze handen”, brood en wijn…
Zou het niet de moeite waard zijn om even stil te staan bij de oeroude geschiedenis van het koren en de wijnstok?
We zouden gaandeweg ondervinden hoe essentieel brood en wijn zijn, hoe ze ons tot mens maakten, hoe ze ons tot humane gemeenschap vormden om te delen en te vieren.
“Het brood van tranen en zorgen, het brood van ons samenleven,
de wijn die het hart verblijdt, de wijn die de geest betekent” (H. Oosterhuis)

In de Naam van wie ons zegent…