Vanaf september keert De Lier terug naar de vaste stek in het WZC Minnewater en naar het gewone startuur: 10.30u. De lezing wordt opnieuw gevolgd door een overweging.
Wie de vieringen live wil bijwonen vind verdere informatie op deze aparte webpagina. Wie niet aanwezig kan zijn, kan gebruik maken van de teksten en liederen van de zomervieringen om thuis te vieren. Elke abonnee op de nieuwsbrief krijgt de link doorgestuurd met de teksten en de muziek voor de volgende viering.
Op zondag om 10u30 of op een ander moment dat je past kan wie wil van thuis uit met deze insteek aan de slag, in de wetenschap dat de rest van de gemeenschap met haar of hem verbonden is.
Praktisch:
- Een kleine waarschuwing vooraf: zet je volumeknop in het begin niet te luid om niet verrast te worden!
- Hoe gebruik ik dit?
- je kunt op de tablet of de PC scrollen door de tekst die je hieronder vindt. De muziek staat op de juiste plaats waar je hem nodig hebt.
- Als je het makkelijker vindt om de tekst af te printen, die kun je in makkelijk af te drukken vorm vinden onder deze link (11 bladzijden). Er staat aangegeven waar welke muziek wordt gebruikt (zie hieronder).
—————–
WELKOM
Welkom in deze viering,
jij die hier fysiek bij ons bent en jij die vanuit je huiskamer verbonden mee viert
Jij die bent:
Ik zal er zijn voor u.
Naam die zin is van ons leven.
Wees nabij, word zichtbaar hier en nu.
Groei in ons, kom in ons tot leven
Dankbaar dat we hier nu ook mogen zijn,
in de naam van Hij die is Vader, Zoon en Heilige Geest
Amen.
—————–
OPENINGSLIED
Dit ene weten wij
en aan dit één
houden wij ons vast
in de duistere uren:
er is een woord
dat eeuwiglijk zal duren
en wie ’t verstaat,
die is niet meer alleen.
—————–
DUIDING THEMA
In de lezing van straks kan je horen dat God niet alleen de Schepper van hemel en aarde is, maar ook van de mensen die de wereld bevolken, van alle mensen. En alle mensen gaan Hem ter harte, groot of klein, degenen die dichtbij zijn en degenen die veraf zijn.
En toch klinkt in het oorverdovende lawaai van onze tijd voortdurend die stem: “Wie ben je, mens?”, “Waar is je broer?”, “Waar is je zuster?”
Een stem die klinkt van meet af aan. Er wordt een beroep op je gedaan. Om de ander te zien en te horen. Je komt als geroepen wanneer je op de ander afstapt. Je maakt je los, je bevrijdt jezelf van de mensenmassa die aan je kleeft en je ontmoet daadwerkelijk een mens. In die ontmoeting kan het gebeuren dat je weer bij jezelf komt. De ander, jij, die mij tot ik maakt.
De weekend lezing en de korte duiding van straks kan dus perfect gelinkt worden aan de wereldverzetdag van de armoede die we gisteren herdacht hebben.
—————–
EEN KAARS…
In de taal van de Bijbel wordt in die ontmoeting ook de Ander zichtbaar. In onze gemeenschap wordt dit duidelijk door het aansteken van de Paaskaars. We weten ons dan ook verbonden met onze lieve doden, liefde die sterker is dan de dood.
En laat ons de mensen en de kinderen niet vergeten die in eenzaamheid, door zinloos geweld, in armoede gestorven zijn.
—————–
DREMPELGEBED – Psalm 76
Ik zocht een andere weg.
Ik daalde af in de woestijn
werd een stem uit het vuur:
‘Leer elkaar te bevrijden’.
Ik schiep een weg van woorden
Die te verstaan en te doen zijn:
Brood en recht voor de armen.
Voor de dorstenden water.
Ik sprak ze in alle talen,
ze staan aan de hemel geschreven:
Vriendschap, ontferming en trouw.
Ik denk, dat ze kunnen.
Ik wacht.
—————–
STILTE
—————–
TUSSENZANG
Gij met uw woord
waarom bezoekt Gij mij
waarom roept Gij ons aan
deze mensen die hier zijn.
Omdat Gij liefde zijt
en niet alleen wilt blijven
roept Gij mensen aan
deze mensen,
ontferm U
—————–
EVANGELIE – Jes 45, 1.4-6 Ik ben de Heer en niemand anders
Zo spreekt de Heer tot Cyrus, zijn gezalfde,
die Hij bij zijn rechterhand heeft genomen
om de volkeren voor hem neer te werpen,
om koningen de gordels van de lenden te trekken,
om deuren voor hem open te stoten
en geen poort gesloten te laten:
„Het was omwille van mijn dienaar Jakob
en om Israël, mijn uitverkorenen,
dat Ik u bij uw naam heb geroepen
en u een eretitel heb gegeven,
alhoewel gij Mij niet kende.
Ik ben de Heer, en niemand anders!
Buiten Mij is er geen God.
Ik heb u omgord zonder dat gij Mij kende,
zodat allen het nu kunnen weten,
die van het oosten en die van het westen:
Ik ben de Heer, en niemand anders!”
—————–
LIED
Stem als een zee van mensen
om mij door mij heen.
Stem van die drenkeling,
van dat stuk wrakhout,
dat een mens blijkt
als hij mij aankijkt.
Stem die mij roept: wie ben je,
mens waar is je broer?
Stem die mijn vliezen breekt
en mij bevrijdt, die
vuur uit steen slaat,
jij die mij ik maakt.
Stem die geen naam heeft, nog niet,
mensen zonder stem.
Stem als een specht die klopt
aan mijn gehoorbeen.
Woord dat aanhoudt,
God die mij vasthoudt.
—————–
TOELICHTING BIJ RITUEEL EN DOEN
Beeld je in dat de tafel hier weer centraal staat in de kring. Dat we samen een kring vormen rond deze tafel. Dat we samen onze kwetsuren en de vreugde delen. Aan deze tafel neemt men ongemerkt die kwetsbare plaats in, die lege plaats. Ik nodig jullie dan ook uit bij het breken van dit brood en het schenken van de wijn.
—————–
TAFELGEBED
Gij die de stomgeslagen mond verstaat
van alle stervelingen die wij zijn,
wij roepen U de naam toe van een mens,
Jezus, de zoon der mensen, uw geliefde.
Nooit sprak een mens als hij,
in hem verstonden wij uw bestaan,
de zin van ons bestaan.
Hij is uw woord geweest,
hij heeft volbracht alle gerechtigheid,
een mens voor allen.
Om zijnentwil zie ons, dit uur bijeen.
Zie alle stervelingen van de wereld.
Waar onze doden zijn,
verkoold, verwaaid,
vragen wij u – hebt Gij hen nog gezien?
Waarom genadeloos vernietigd worden
de armsten van de wereld uw geliefden;
waarom wij,
die met weinigen bezitten wat allen toebehoort,
uw woord niet doen,
geen wereld maken die in vrede is,
een nieuwe orde van gerechtigheid –
Gij die ons hebt gezegd wat leven is:
te doen wat goed is,
recht, elkaar bevrijden.
Gij die dit woord ons ingegeven hebt,
een bron van kracht en moed
en zeker weten,
Gij die het licht in ons geschapen hebt,
dat niet de duisternis ons overmeestert,
dat niet het laatste woord is aan de dood –
Gij die tot hier ons vasthoudt in het leven
Gij die ons afgestemd hebt op uw stem
Gij die ons hebt geschapen naar U toe,
Gij die ons zocht nog voor wij om U riepen
Gij die gezegd hebt dat Gij ons zult vinden
wij roepen U de naam toe van uw mens,
Israël, deze aarde, uw geliefde.
—————–
ONZE VADER
In de hemel onze vader
in een hemel die te hoog is –
waarom zijt Gij niet op aarde
hier nu God in mensen vrede?
Zijt Gij God en niet bij machte
moord en doodslag te voorkomen?
Waarom geeft Gij ons de vrijheid
elkaar zinloos te doen lijden?
Scheur de wolken
kom bevrijden. (4x)
Plant uw geest in onze harten
zend uw kracht in onze handen
dat wij leren lief te krijgen
onze naaste vriend en vreemde.
Dat wij medicijnen vinden
tegen het ondraaglijk lijden.
Dat de groten dezer aarde
zich bekeren tot de armen.
Dat wij nieuwe wetten maken
om de honger uit te bannen,
dat wij gouden plannen smeden
tot beëindiging van lijden.
Scheur de wolken
kom bevrijden. (4x)
—————–
VREDESWENS
Ubi caritas et amor,
ubi caritas, Deus ibi est.
Waar vriendschap en liefde is,
daar is God
En geef elkaar een -niet tastbaar maar wél zichtbaar- teken van vrede…
—————–
COMMUNIE
Brood breken en delen. Het is ook een beetje een wanhopig gebaar waarin wij bekennen, dat wij het niet klaar krijgen en niet weten hoe dat moet, op wereldschaal. Het is een machteloos gebaar tegen de wereldhonger, een uitdrukking van collectieve schuld. Wij beelden uit en beseffen dat het nog steeds geen werkelijkheid is. Maar tegelijk bekennen wij ons tot dat toekomstvisioen van een wereld in gerechtigheid, waarin wij elkaar niet meer verscheuren, maar doen wat nu nog ondenkbaar en onmogelijk is, en zijn wat nu nog niet kan: mensen in vrede.
—————–
VOORBEDEN
Roep onze namen
dat wij u horen
dat wij weer ademen
dat wij u leven.
—————–
SLOTGEBED
Of je nu leeft en ademhaalt of aan het sterven bent,
als er maar iemand is die om je geeft.
Je van je kruis afhaalt, je kent of je nu heel de wereld wint of vastgespijkerd wordt en afgekraakt wordt,
als er maar iemand is die je bemint die voor je zorgt en bij je waakt zoals een moeder of vader bij hun kind.
Of je nu veel respect afdwingt of helemaal ontheemd en hulpeloos wordt opgehangen
als er maar iemand is die je omringt je in de armen neemt, je kan ontvangen.
Of je nu tegenkanting krijgt, een doornenkroon, een judaskus, als er maar iemand is die zwijgt en die je doodgewoon een schoot biedt en wat rust.
Met dezelfde handen waarmee we mensen vastspijkeren, vastpinnen, afkraken, ophangen, uitsluiten, veroordelen,
kunnen we mensen ook vrijmaken, onthalen, toevertrouwen, opvangen, zegenen, zalven, herbergen, helen, een plek geven en gunnen.
Voor het kruis staan is beseffen dat we kunnen kiezen:
actief meedoen aan en zwijgzaam toezien bij onrecht of opkomen en zorg dragen voor de gekwetste
diep geraakt in stilte en woordeloos zoals moeders dat kunnen – maar ook vaders –
Zegen ons daartoe
Hij die is vader, zoon en Heilige Geest
Amen.
—————–
SLOTLIED
Nog voor chaos, leegte,
afgrond van donker,
nog voor licht werd,
hemel, zon over aarde,
was het woord
en sprak het woord
en werden wij mensen.
In het woord is zwijgen
tasten waken
in het woord is wachten
luisteren horen –
in het woord ontstaan wij,
mensen uit mensen.
In het woord is zon
en aarde voor allen,
grond die draagt, licht,
verte, rozen, rivieren,
wijd onder wolken
wegen en steden,
huizen van mensen.
Die ons voor de dood
niet hebt geschapen,
die ons hult in taal
opdat wij leven,
spreek ons voort,
dat niet verstommen
wij, deze mensen.
—————–
Met dank aan
- Annemie Declercq voor deze derde herfstviering
- Lieve Boone voor het aanleveren van de muzikale ondersteuning
- Patrick Delanoeye voor de website
Via deze link is het mogelijk opmerkingen te bezorgen over deze en vorige viering(en).
Het ga je goed… en tot volgende week!
—————–