HUISLITURGIE IN CORONA-TIJDEN – 17/1/2021

Nav de corona-maatregelen kan de gemeenschap tijdelijk niet meer samen komen in de vertrouwde Minnewaterkapel. Er werd beslist om over te stappen naar een huisliturgie. Elke abonnee op de nieuwsbrief krijgt de link doorgestuurd met de teksten en de muziek voor de volgende viering.

Op zondag om 10u30 of op een ander moment dat je past kan wie wil van thuis uit met deze insteek aan de slag, in de wetenschap dat de rest van de gemeenschap met haar of hem verbonden is.

Praktisch:

  • Een kleine waarschuwing vooraf: zet je volumeknop in het begin niet te luid om niet verrast te worden!
  • Hoe gebruik ik dit?
    • je kunt op de tablet of de PC scrollen door de tekst die je hieronder vindt. De muziek staat op de juiste plaats waar je hem nodig hebt.
    • Als je het makkelijker vindt om de tekst af te printen, die kun je in makkelijk af te drukken vorm vinden onder deze link (9 bladzijden). Er staat aangegeven waar welke muziek wordt gebruikt (zie hieronder).

————–

WELKOM

Voor deze zondag kiezen we in het gewone leesrooster het verhaal van de roeping van Samuel. Het is de tekst met de bekende quote: ‘spreek heer, uw dienaar luistert’. Het is een uitspraak die ik in de loop der jaren al meermaals tot mijn dichte naasten heb gezegd, vooral als ik vond dat er teveel van mij werd verwacht 😊. Maar is het dat waar de tekst over gaat. We zullen zien….

Laat ons het kruisteken maken als teken van verbondenheid als christenen met alle mensen in alle uithoeken, links, rechts, boven en onder [maak kruisteken] en zetten we dit moment in met iets dat vrolijk over God geschreven staat…

————–

LIED


Wat vrolijk over U geschreven staat:
dat Gij zijt de gloed van al wat leeft,
de ziel die vonkt of als een brand uitslaat,
de adembron die ons te drinken geeft –

wat vurig staat geschreven: dat Gij komt
‘redden wat verloren is’, dat woord,
dat Gij het hart hebt, ogen, dat Gij hoort,
‘Ik zal er zijn’, zonsopgang, nieuw verbond –

dat hoge woord, geschreven wit op zwart,
trouw van trouw, hoe heeft het ons bevrijd,
beschaamd, vervoerd, getroost, dan weer getart.
Hoe dorsten wij te weten wie Gij zijt.

————–

GEDACHTENISKAARSJES

We steken een kaarsje aan voor mensen die ons ontvallen zijn deze week en voor allen in eenzaamheid gestorven.

————–

OPENINGSGEBED

Laat ons bidden met fragmenten uit psalm 119 (we nodigen je uit om luidop te lezen)

Hier is de plek waar ik woon:
een stoel op het water, een raam waarlangs het opklarend weer of het vallende duister voorbij vaart.
Heb je geroepen ? Hier ben ik.

Ik weet niet wat in mij is,
hoeveel, hoe weinig,
ik zeg de woorden die ik geleerd heb zo goed mogelijk:
‘liefde, ja, ik zal, ik wil, jij, wij , ik, mensen,’ –
Maar wat echt is, onloochenbaar en gelouterd in deze woorden,
Weet jij dat ?

Ik zou één woord willen spreken,
ooit, dat waar en van mij is,
dat draagt wie ik ben, dat het houdt,
en rechtop staat als een mens die mij aankijkt en zegt:
Ik ben jouw zuiverste zelf,
vrees niet, versta mij,
ik ben.

————–

STILTE

————–

LIED


Verberg uw Aangezicht niet voor mij,
Uw woorden, verzwijg ze mij niet
een vreemdeling ben ik op aarde.

————–

INLEIDING OP DE LEZING

‘Heb je geroepen? Hier ben ik’ hoorden we in het openingsgebed. We zegden daarnet luidop dat we niet weten wat in ons is. Dat is misschien ‘vervelend’, maar wellicht ook wel hoopvol. Dat we nooit samenvallen met onszelf; dat we zelf een bron blijven die naar de bron zoekt. Wat is van mij ?

We luisteren naar de lezing uit het boek Samuel.

————–

LEZING: 1 SAMUËL 3,3B-10.19

Lees de tekst hieronder of beluister de tekst die wordt voorgelezen in het eerste deel van de opname onder deze link (onderaan bij ‘Ingesproken lezingen’):


De lamp van God was nog niet gedoofd
en Samuël lag te slapen in het heiligdom van de Heer
waar de ark van God stond.
Toen riep de Heer:
‘Samuël!’
Samuël antwoordde:
‘Hier ben ik.’
Hij liep haastig naar Eli en zei:
‘Hier ben ik,
u hebt mij toch geroepen?’
Maar Eli antwoordde:
‘Ik heb niet geroepen;
ga maar weer slapen.’
Toen riep de Heer opnieuw:
‘Samuël!’
Samuël stond op, ging naar Eli en zei:
‘Hier ben ik. U hebt mij toch geroepen?’
Eli antwoordde:
‘Ik heb niet geroepen, mijn jongen;
ga maar weer slapen.’
Samuël kende de Heer nog niet:
een woord van de Heer was hem nog nooit geopenbaard.
En weer riep de Heer Samuël; nu voor de derde maal.
Samuël stond op, ging naar Eli en zei:
‘Hier ben ik. U hebt mij toch geroepen?’
Toen begreep Eli dat het de Heer was die de jongen riep.
En hij zei tot Samuël:
‘Ga slapen
en mocht Hij je roepen dan moet je zeggen:
Spreek, Heer, uw dienaar luistert.’
Samuël ging dus weer op zijn gewone plaats slapen.
Toen kwam de Heer bij hem staan en riep
evenals de vorige malen:
‘Samuël, Samuël!’
En Samuël antwoordde:
‘Spreek, uw dienaar luistert!’
Samuël groeide op;
de Heer was met hem en liet niet een van zijn woorden onvervuld.

————–

LIED (herbeluister)


Verberg uw Aangezicht niet voor mij,
Uw woorden, verzwijg ze mij niet
een vreemdeling ben ik op aarde.

————–

COMMENTAAR

De volledige toelichting van Jean Bastiaens kun je vinden op de website van Bijbelhuis Zevenkerken (onderaan bij ‘Commentaar’, hieronder vind je een fragment.

God was hier en ik wist het niet!
De eerste lezing uit het boek Samuël biedt ons een mooi tafereel. Probeer het eens driedimensioneel te bekijken en de roeping van Samuël in het heiligdom van Silo levendig voor ogen te krijgen. De tekst begint met de mededeling dat de Godslamp nog niet uitgedoofd was, en dit roept de belangrijke constatering uit het voorafgaande vers op, namelijk dat er ‘in die tijd zelden woorden van JHWH klonken en er geen visioenen doorbraken.’ (vers 1 – niet in de tekst van het lectionarium) Een tijd zonder visioenen! En juist dan, in die woestijntijd, wordt Samuël geroepen. We zijn getuige van een echt roepingsproces. Want JHWH GOD roept wel, maar Samuël is zich daar eerst niet van bewust. Hij denkt dat het Eli is, de priester in het heiligdom. Hij treedt op Eli toe en zegt het veelbetekenende zinnetje: Hier ben ik! In het verhaal komt dit zinnetje vier keer voor. En het woord ‘roepen’ komt tienmaal voor. En dan nog tweemaal het belangwekkend zinnetje: Spreek (HEER), uw dienaar luistert! Wat is de zin van al die herhalingen? Ze maken duidelijk dat geroepen worden een proces is. En er zijn altijd anderen nodig die me helpen om mijn roeping te vinden en uit te zuiveren. De priester Eli helpt de jonge Samuël om zijn roeping te vinden en te begrijpen. Het is pas in de vierde fase dat Samuël ronduit kan antwoorden ten overstaan van JHWH God: Hier ben ik!

————–

LIED


Moge ons voor waar verschijnen
die genoemd wordt Zoon der mensen,
die gezegd wordt: dood maar levend
die gehoopt wordt: mens voor allen

Moge ons verschijnen deze,
niet in droom, in stand van sterren,
niet als spiegelbeeld in water
maar in mensentaal van liefde.

In dit mensenbrood gebroken,
levenskansen, recht voor allen.
In het drinken van de beker,
in vergeving en ontferming.

Moge ons verschijnen deze,
ogenlicht en levensadem,
knecht en koning, lam en herder,
lieve meester, woord van God.

————–

ONZE VADER


Onze Vader verborgen,
uw naam worde zichtbaar in ons,
uw koninkrijk kome op aarde,
uw wil geschiede, een wereld
met bomen tot in de hemel,
waar water, schoonheid en brood,
gerechtigheid is en genade.

Waar vrede niet hoeft bevochten,
waar brood en vergeving is
en mensen spreken als mensen,
waar kinderen helder en jong zijn,
dieren niet worden gepijnigd,
nooit één mens meer gemarteld,
niet één mens meer geknecht.

Doof de hel in ons hoofd,
leg uw woord op ons hart,
breek het ijzer met handen,
breek de macht van het kwaad.
Van U is de toekomst,
kome wat komt,
van U is de toekomst,
kome wat komt.

————–

TOT SLOT

“Van u is de toekomst, kome wat komt”, zongen we in het onze vader. Maar hoe zit het met die toekomst? Die is onzeker. Misschien voel je je alleen, wat verlaten ook. Ik denk dat er vannacht in onze diepste dromen, in mijn dromen, in jouw dromen, iemand tot ons spreekt, ons noemt bij onze naam. Iemand die ons verleidt tot … de hoop. Ik las bij Geert Dedecker nog een zinnetje van Huub Oosterhuis terug dat me dierbaar is. Ik was het wat uit het oog verloren: ‘‘Sinds jij mij vroeg wie ik ben en waarom, besta ik niet meer buiten jou om…’ . Dat we dat kunnen geloven én realiseren door de naam ‘ik-zal-er-zijn’ te doen voor elkaar.

————–

SLOTLIED


De Heer heeft mij gezien en onverwacht
ben ik opnieuw geboren en getogen.
Hij heeft mijn licht ontstoken in de nacht,
gaf mij een levend hart en nieuwe ogen.
Zo komt Hij steeds met stille overmacht
en zo neemt Hij voor lief mijn onvermogen

Hij doet met ons, Hij gaat ons in en uit.
Heeft in zijn handen onze naam geschreven.
De Heer wil ons bewonen als zijn huis,
plant als een boom in ons zijn eigen leven,
wil met ons spelen, neemt ons tot zijn bruid
en wat wij zijn, Hij heeft het ons gegeven.

Gij geeft het uw beminden in de slaap,
Gij zaait uw Naam in onze diepste dromen.
Gij hebt onszelf ontvankelijk gemaakt,
zoals de regen neerdaalt in de bomen,
zoals de wind, wie weet waarheen hij gaat,
zo zult Gij uw beminden overkomen.

————–

UITSMIJTER (er is hoop)

Koen

————–

Met dank aan

  • Koen Dekorte voor deze huisliturgie
  • Lieve Boone voor het aanleveren van de muzikale ondersteuning
  • Patrick Delanoeye voor de website

————–

Via deze link is het mogelijk opmerkingen te bezorgen over deze en vorige viering(en).

————–