Nav de corona-maatregelen kan de gemeenschap tijdelijk niet meer samen komen in de vertrouwde Minnewaterkapel. Er werd beslist om over te stappen naar een huisliturgie. Elke abonnee op de nieuwsbrief krijgt de link doorgestuurd met de teksten en de muziek voor de volgende viering.
Op zondag om 10u30 of op een ander moment dat je past kan wie wil van thuis uit met deze insteek aan de slag, in de wetenschap dat de rest van de gemeenschap met haar of hem verbonden is.
Praktisch:
- Een kleine waarschuwing vooraf: zet je volumeknop in het begin niet te luid om niet verrast te worden!
- Hoe gebruik ik dit?
- je kunt op de tablet of de PC scrollen door de tekst die je hieronder vindt. De muziek staat op de juiste plaats waar je hem nodig hebt.
- Als je het makkelijker vindt om de tekst af te printen, die kun je in makkelijk af te drukken vorm vinden onder deze link (11 bladzijden). Er staat aangegeven waar welke muziek wordt gebruikt (zie hieronder).
————–
“GOD IS LIEFDE EN WIE BLIJFT IN DE LIEFDE, BLIJFT IN GOD”
6e zondag van Pasen
————–
WELKOM
Beste mensen,
Welkom voor deze huisliturgie bij jou thuis. Maak nu even tijd en ruimte om alleen of in je bubbel via gebed en zang verbonden te zijn met de leden van onze gemeenschap en ook met de christenen in de hele wereld. Samen zijn we op weg naar Pinksteren en hopelijk ook naar terug meer mogelijkheid tot “fysieke” ontmoeting.
We willen ons verbonden weten in de Naam van de Vader, en van de Zoon en van de Heilige Geest.
Amen.
————–
KAARS – GEDACHTENIS
Laten we ook een kaarsje aansteken als teken dat wij mensen van het licht willen zijn. Voor elkaar en voor de wereld. We doen dit ook in verbondenheid met onze lieve gestorvenen (NN) van wie wij geloven dat zij opgenomen zijn in het volle Licht.
————–
OPENINGSLIED
Gij met uw woord
waarom bezoekt Gij mij
waarom roept Gij ons aan
deze mensen die hier zijn.
Omdat Gij liefde zijt
en niet alleen wilt blijven
roept Gij mensen aan
deze mensen,
ontferm U.
————–
INLEIDING
Deze zondag is het de 7e zondag in de Paastijd. We zijn op weg naar Pinksteren en volgens de liturgische kalender was het afgelopen donderdag het hoogfeest “Onze Heer-Hemelvaart”. Pasen – opwekking van Jezus uit de doden – , Hemelvaart – Jezus aan de rechterhand van God – en volgende week Pinksteren – God zendt zijn de geest… het zijn drie aparte liturgische feesten die telkens één bepaald aspect belichten van die ene realiteit: ons geloof dat Gods liefde in Jezus openbaar is geworden en nog steeds verder gaat in het leven van mensen.
Daarom ook koos ik ervoor om de lezing uit de eerste Johannesbrief in deze huisliturgie naar voor te halen. De schrijver van deze brief is duidelijk geïnspireerd door het Johannesevangelie en onderstreept het belang van de aardse Jezus. Hij schrijft “wij zijn ooggetuigen geweest” en “wij hebben de liefde leren kennen die God voor ons heeft”.
De brief was ook een reactie tegen de gnosis die het aardse leven van Jezus als “bijkomstig” beschouwde en een soort goddelijke kennis gemanaged door een kleine club ingewijden als voorwaarde van het christelijk geloof naar voren schoof. Neen zegt de Johannesbrief! Kijk naar de aardse Jezus en hoe die leefde. Daar zie je de liefde van God aan het werk. Dat is voldoende voor de navolging. Geen klein clubje, geen esoterie,… De brief is een aanmoediging om God vanuit de aardse Jezus te bekijken. Zoals de Nederlandse theoloog Schillebeeckx later zal samenvatten: “Jezus, daar gaat God.”
————–
DREMPELGEBED
Laat ons bidden.
God,
doe ons mensen worden, meer en meer,
en aan den lijve ondervinden
dat wij geroepen zijn om voor elkaar zo goed te zijn als Gij;
dat wij gelijken mogen meer en meer
op hem die is uw beeld, uw zoon,
Jezus van Nazareth, die nieuwe mens,
die ons heeft voorgedaan
wat leven is, wat liefde doet;
die een mens voor anderen geworden is
en zich met hart en ziel
gegeven heeft aan deze wereld. Amen.
————–
LIED VOOR DE LEZING
Liefde.
Liefde.
Liefde lichaam van zon
zachtheid van de sterke
liefde ziel van ontferming.
Woord lankmoedig en trouw
fijner dan fijn goud
zoet als de zoetste honing.
Tienvoud in ons midden
water uit de rots
vogels uit de hemel
land ons beloofd
wijnstok oogst van tarwe
brood der armen.
Woord in ons vlees
rots van erbarmen
sterk als de dood ben je
liefde
liefde.
————–
LEZING – 1 Johannes 4, 11-16
Als God ons zo heeft liefgehad, vrienden, moeten ook wij elkaar liefhebben. Nooit heeft iemand God gezien, maar als we elkaar liefhebben, blijft God in ons en is zijn liefde in ons volmaakt geworden. Dat wij in hem blijven en hij in ons, weten we doordat hij ons heeft laten delen in zijn geest. Wij zijn ooggetuigen geweest en wij verklaren dat de Vader zijn Zoon heeft gezonden als redder van de wereld. Als iemand erkent dat Jezus de Zoon is van God, dan blijft God in hem en blijft hij in God. Wij hebben de liefde leren kennen die God voor ons heeft, en wij geloven erin. God is liefde, en wie blijft in de liefde, blijft in God en God in hem.
————–
LIED NA DE LEZING
Niemand heeft U ooit gezien.
Liefde is uw naam.
Brood des levens heet die knecht
die uw kind genoemd wordt,
Jezus, kind uit Nazareth.
Liefde, zegt Gij, is te doen.
Werk in ons, dat wij U doen.
Licht ons op, dat wij U zien.
Dat wij leven wat geleefd moet.
Dat wij doen wat moet gedaan:
recht voor ieder mensenkind.
Brood voor ieder kind van mensen.
Vrede, en een nieuwe wereld.
En de dood zal niet meer zijn.
————–
KORTE OVERWEGING
De schrijver van de eerste Johannesbrief legt de klemtoon – in deze passage – maar ook elders in zijn brief dat God zijn liefde heeft geopenbaard in Jezus en dat de leerlingen daar getuigen zijn van geweest. Daarmee legt hij het accent op de ‘aardse’ Jezus. De manier hoe Jezus omging met tollenaars en zondaars, met de religieuze autoriteiten, met zijn leerlingen, zijn bevrijdend optreden voor mensen, zijn diepe band met zijn Vader, zijn visie op schrift en profeten, zijn liefde en trouw tot de dood toe, zijn verkondiging van Rijk Gods … het zijn helemaal geen ‘details’ om de liefde van God te beschrijven. Ja, niemand heeft God ooit gezien. Dus wat weten wij mensen over God? Veel speculatie en veel mooie gedachten … maar in die mens Jezus, zijn manier van bezig zijn met medemensen, zijn verkondiging van Rijk Gods … daarin is iets “groters”, “diepers” , “liefdevollers” tastbaar geworden dan mensen ‘gewoon’ waren in hun religieuze traditie. Daarom gingen de leerlingen geloven dat God zich in die mens Jezus getoond heeft, ook na diens verschrikkelijke dood op het kruis. Liefde tot aan de dood toe. En dat die gekruisigde Jezus door God uit de doden is opgewekt, zit aan de rechterhand van God en dat hij leeft, dat hij verder leeft ook in mensen als ze zijn weg durven gaan. Ook dat geloofden de leerlingen. En wij vandaag? Verrijzenis en Hemelvaart hebben misschien het nadeel dat ze ons teveel richten op een hiernamaals, op een realiteit achter de zichtbare realiteit. En daar kunnen we bitter weinig over vertellen tenzij via beelden. Want wie is er ooit terug gekomen? Maar gaat het daar wel om? Het is interessant dat Lucas in de Handelingen van de apostelen bij de scène van OLH Hemelvaart twee engelen de volgende commentaar laat geven: “Mannen van Galilea, wat staan jullie naar de hemel te kijken?” Geloven kan een gevaarlijke zaak zijn als het ons wegbrengt van waar het eigenlijk om gaat: dit aardse leven. Hier en nu Jezus navolgen. Hier en nu onze medemensen graag zien. Want zo zegt de auteur van de Johannesbrief hen zien we maar God niet. Wat dan met het geloof? Laat geloven in de God van de liefde en de ervaring van Gods liefde in Jezus nu net de troostende ervaring en motivatie zijn om dat elke dag in de dagelijkse beslommeringen te kunnen doen. Dan zullen wij christenen het verwijt van Nietzsche kunnen tegenspreken die ooit zei dat christenen met hun hiernamaals “verachters van het aardse” zijn. Neen, we zijn net grote minnaars van het aardse, vanuit Gods liefde.
Tenslotte brengt de focus op het aardse leven van Jezus nog een aspect aan bod dat mij vandaag heel belangrijk lijkt. Je kan het geloof onmogelijk ‘individualistisch” opvatten. Jezus plaatste zich in de traditie van de Thora en van de profeten. Dat betekent dat geloven altijd met de gemeenschap te maken heeft. Met de manier waarop een gemeenschap zichzelf organiseert, ook met het oog op de zwakkeren en armsten. Net deze realiteit kwam steeds weer aan bod bij de profeten en Jezus plaatste zich bewust in deze profetische traditie. Maar laat dat nu net vandaag een grote moeilijkheid zijn. Op maatschappelijk vlak worden we als gelovigen vaak naar de privésfeer verbannen, terwijl we net vanuit ons geloof willen meewerken aan een betere en rechtvaardigere wereld. In die zin is de ecologische uitdaging ook een kans voor ons christenen. De ecologische crisis zal nooit opgelost kunnen worden door te focussen op het gedrag van het individu alleen. Wat betekent het anno 2021 om “in de liefde” te blijven en “in God” als we kijken naar de wereld vandaag en de tekenen van de tijd ontwaren? We zullen wetten en gedragsregels nodig hebben – een nieuwe Thora – die ons als wereldgemeenschap naar een nieuwe duurzame wereld kunnen leiden. Daaraan wil ik als christen meewerken, als lid van een gemeenschap. En jij?
Karel Ceule
————–
INTRO OP TAFELGEBED
Samen brood breken en wijn inschenken maakt de essentie van onze Lier-gemeenschap uit. Samen tonen wij dat we zoals Jezus brood en wijn willen zijn voor elkaar en voor alle mensen; samen geven we te kennen dat we – in Jezus’ voetspoor – willen werken aan een duurzamere en rechtvaardigere wereld,… Dat ritueel moeten we nog even missen omwille van corona. Maar we kunnen het wel in gedachten doen, of we kunnen het samen uitvoeren in onze bubbel. “Waar twee of meer in mijn naam samenzijn, daar ben ik in hun midden,” zegt de Heer.
(Ritueel)
————–
TAFELGEBED
Is hier de plaats
waar hij met zijn leerlingen bijeen kan zijn
om de uittocht uit het diensthuis te gedenken?
Het uur brak aan dat hij aan tafel ging
en zijn gezondenen met hem.
Hij sprak:
Hoe heb ik hiernaar verlangd,
te zijn met u voordat ik lijden moet.
Toen zij gegeten hadden en gedronken,
na zegening en dankgebed,
nam hij brood en beker.
Dit is mijn lichaam dat voor u gegeven wordt.
Doet dit ter gedachtenis aan mij.
Dit is de beker van een nieuw verbond
in mijn bloed voor u vergoten.
En zij begonnen te twisten
over wie van hen de grootste was.
Hij sprak tot hen:
De volkeren hebben hun heersers.
Zo mag het niet zijn in uw midden.
De grootste worde de kleinste,
wie vóórgaat als een die aan tafel bedient.
Zo moge het zijn in ons midden.
Zo moge het zijn in ons midden.
————–
ONZE VADER
Ik droomde U van jongsaf aan
mijn vader die mij draagt en kent.
Ik was nog niet gebaard in pijn,
Gij hield uw handen om mij heen.
Waar zijt Gij, nu ik oud en wijs
niet weet hoe ik mij houden moet?
Dit heb ik over U gedacht:
zoals een man zijn kinderen draagt,
hen op zijn schouders tilt, en zingt,
en weet dat zij ontroostbaar zijn,
zo draagt Gij mij en zingt mij toe
en stemt mijn ziel af op geluk
en laat mij vallen in de dood –
hoe zou ik weten wie Gij zijt.
————–
VREDESWENS
Een schoot van ontferming is onze God.
Hij heeft ons gezocht en gezien
zoals de opgaande zon aan de hemel.
Hij is ons verschenen
toen wij in duisternis waren
in schaduw van dood.
Hij zal onze voeten richten
op de weg van de vrede.
————–
VOORBEDEN
Herschep ons hart
heradem ons verstand
dat wij elkaar behoeden
en doen leven.
Maak ons tot uw gemeente.
Wees de stem die ons geweten wekt.
Verberg U niet,
verberg U niet.
Bidden we
voor onze gemeenschap,
voor mensen die in oorlogsgebied leven,
voor vluchtelingen die betere oorden opzoeken maar niet welkom zijn,
voor mensen die opgesloten worden omwille van hun overtuiging en protest,
voor onszelf.
————–
SLOTGEBED EN ZEGEN
God,
voer ons terug naar de oase van uw woord.
Haal ons weg uit het land van doem en noodlot.
Word in ons
waakzaamheid, geduld, geheugen, liefde, trouw.
Maak ons, naar uw beeld, toekomst-mensen.
Eeuwige,
leer ons de taal waarin wij u en elkaar verstaan.
Voer ons terug naar de oase van uw woord.
En zegene ons daartoe de menslievende God, Vader, Zoon en Heilige geest.
————–
SLOTLIED
Die mij droeg
op adelaarsvleugels
die mij hebt geworpen
in de ruimte
en als ik krijsend viel
mij ondervangen
met uw wieken
en weer opgegooid
totdat ik vliegen kon
op eigen kracht.
————–
Met dank aan
- Karel Ceule (met ondersteuning van Annemie Schreel en Kevin Mouton) voor deze huisliturgie
- Lieve Boone en Lut Cauberghs voor de muzikale ondersteuning
- Patrick Delanoeye voor de website
————–
Via deze link is het mogelijk opmerkingen te bezorgen over deze en vorige viering(en).
————–