Vanaf september keert De Lier terug naar de vaste stek in het WZC Minnewater en naar het gewone startuur: 10.30u. De lezing wordt opnieuw gevolgd door een overweging.
Wie de vieringen live wil bijwonen vind verdere informatie op deze aparte webpagina. Wie niet aanwezig kan zijn, kan gebruik maken van de teksten en liederen van de zomervieringen om thuis te vieren. Elke abonnee op de nieuwsbrief krijgt de link doorgestuurd met de teksten en de muziek voor de volgende viering.
Op zondag om 10u30 of op een ander moment dat je past kan wie wil van thuis uit met deze insteek aan de slag, in de wetenschap dat de rest van de gemeenschap met haar of hem verbonden is.
Praktisch:
- Een kleine waarschuwing vooraf: zet je volumeknop in het begin niet te luid om niet verrast te worden!
- Hoe gebruik ik dit?
- je kunt op de tablet of de PC scrollen door de tekst die je hieronder vindt. De muziek staat op de juiste plaats waar je hem nodig hebt.
- Als je het makkelijker vindt om de tekst af te printen, die kun je in makkelijk af te drukken vorm vinden onder deze link (12 bladzijden). Er staat aangegeven waar welke muziek wordt gebruikt (zie hieronder).
—————–
WELKOM
Welkom in deze viering, mensen onder één dak in deze kapel, mensen onder één dak thuis. Maar allen verbonden onder zomaar een dak, boven onze hoofden.
Verbonden zijn we in de naam van de vader, zoon en geest.
—————–
OPENINGSLIED
Zomaar een dak boven wat hoofden,
deur die naar stilte openstaat.
Muren van huid, ramen als ogen,
speurend naar hoop en dageraad.
Huis dat een levend lichaam wordt
als wij er binnengaan
om recht voor God te staan.
Woorden van ver, vallende sterren,
vonken verleden hier gezaaid.
Namen voor Hem, dromen, signalen
diep uit de wereld aangewaaid.
Monden van aarde horen en zien,
onthouden, spreken voort
Gods vrij en lichtend woord.
Tafel van Een, brood om te weten
dat wij elkaar gegeven zijn.
Wonder van God, mensen in vrede,
oud en vergeten nieuw geheim.
Breken en delen, zijn wat niet kan,
doen wat ondenkbaar is,
dood en verrijzenis.
—————–
DUIDING THEMA – “De heer zal een gastmaal aanrichten”
De Bijbel dompelt ons vandaag onder in een overvloed van teksten en beelden, die ons zo lief zijn: maaltijd, berg, alle volken, tranen wissen, herder, water en weiden, bruiloft. Waar te beginnen?
—————–
EEN KAARS…
Met het PAASLICHT misschien, die ook onze lieve doden verlicht. We steken een kaars aan en gedenken op die manier wie ons dierbaar was en ook de mensen die deze week in eenzaamheid gestorven zijn.
—————–
OPENINGSGEBED
Wie moet ik bedanken voor deze nieuwe dag?
Moet? Mag – als je wil. Ja ik wil.
Bedanken wie? Dat ik ontwaakt ben.
Dat ik mezelf nog herken. Dat ik vannacht niet
in een monsterachtig ongedierte ben veranderd.
Ik wil U bedanken
wiens naam mij te binnen schiet telkens
als ik het licht en lichter zie worden.
God is uw naam in alle talen der mensen
en licht is uw pseudoniem.
Toen ik klein was dacht ik Hij ziet me.
Nog hoop ik dat Gij mij ziet.
Bedanken wil ik voor de liefde die ik in mij voel.
Ik wil mijn liefde louteren.
En voor de woorden, ik wil de woorden
van alle mensentalen mooi uitspreken.
Waarheid spreken wil ik, maar geen pijn doen.
Dat kan niet? Maar dan zo min mogelijk pijn
en in één adem troosten en tranen drogen.
Ik wil goed zijn, ik wil een leeuw en een lam zijn,
geen takje krenken, opgewassen
tegen windkracht tien, niet buiig, lachen
en huilen, en dat het mag als het moet.
Ik wil de vragen stellen die mij laat in de avond
wakker houden: van wie het licht is, het water,
dat duizenden in duisternis leven, miljoenen
vuil water drinken en sterven van dorst –
van wie is de aarde?
Zie ik nog wat ik zie, sinds Gij mij hebt gezien?
Ik zie meer ongelukkige mensen.
Ik zou vandaag gelukkig willen zijn
met de mensen die Gij om mij heen hebt geschapen.
Ik zou aan het eind van een lang leven
gelukkig willen zijn.
Huub Oosterhuis
uit: Levende die mij ziet, p. 11
—————–
STILTE
—————–
Lied – Psalm 23 vrij
Was jij mijn herder,
niets zou mij ontbreken.
Breng mij naar bloeiende weiden
doe mij liggen aan vlietend water
dat mijn ziel op adem komt
dat ik de rechte sporen weer kan gaan
achter jou aan.
Jij mijn herder?
Niets zou mij ontbreken.
Moet ik de afgrond in, de doodsvallei,
ik zal bang zijn
ben jij naast mij
ik zal niet doodgaan van angst.
Jij hebt de tafel al gedekt
mijn spotters weten niet wat ze zien:
dat jij mijn voeten wast, ze zalft met balsem
mij inschenkt,
drink maar, zeg je.
Jij mijn herder?
Niets zal mij ontbreken.
Laat het zo blijven, dit geluk
deze genade,
al mijn levensdagen.
Dat tot in lengte van jaren
ik wonen zal bij jou
in huis.
Jij mijn herder?
Niets zal mij ontbreken.
—————–
EVANGELIE (Naardense Bijbel)
De Naardense Bijbel is een bijbelvertaling die zeer dicht blijft bij de oorspronkelijke Hebreeuwse of Griekse grondtekst. Daarom niet altijd gemakkelijk leesbaar, maar het biedt soms verrassende nieuwe inzichten. We wagen er ons vandaag eens aan.
Mt 22, 1-14 Zie, ik heb mijn maaltijd klaar
1 Ten antwoord zegt Jezus het hun weer in zinnebeelden, hij zegt:
2 te vergelijken is het koninkrijk der hemelen met een mens, een koning,
die de bruiloftsdagen aanricht voor zijn zoon;
3 hij zendt zijn dienaars uit om de geroepenen te roepen
tot de bruiloftsdagen,- en ze hebben niet willen komen!
4 Weer zendt hij de dienaars uit, andere,
zeggend: zegt tot de geroepenen:
zie, mijn middagmaal heb ik bereid,
mijn stieren en het mestvee zijn geslacht,-
alles is bereid!- welaan, op naar de bruiloftsdagen!
5 Maar zij vinden het niet belangrijk en gaan weg,
deze naar de eigen akker, gene naar zijn handel;
6 de overigen overmeesteren zijn dienaars,
mishandelen hen en doden hen.
7 De koning ontsteekt in toorn;
hij stuurt zijn troepen, laat die moordenaars ombrengen
en hun stad steekt hij in brand.
8 Dán zegt hij tot zijn dienaars:
het bruiloftsmaal is bereid
maar de geroepenen zijn het niet waard geweest;
9 trekt dan uit over de kruispunten van de wegen,
en zovelen ge maar vindt: roept ze naar de bruiloftsdagen!
10 Als die dienaars de stad uitkomen, de wegen op,
brengen ze bijeen állen die ze vinden, bozen zowel als goeden;
zo wordt de trouwzaal vol met aanliggers!
11 Als de koning binnenkomt om wie aanliggen te aanschouwen,
ziet hij daar een mens die niet gekleed is in een bruiloftskleed,
12 en hij zegt tot hem:
makker, hoe kom je hier binnen zonder een bruiloftskleed te hebben?
Hij verstomt.
13 Dán zegt de koning tot de bedienden:
bindt hem aan voeten en handen
en werpt hem uit, de buitenste duisternis in!-
daar zal het geween zijn en het knarsen van de tanden!
14 Want geroepenen zijn er vele,
maar uitgelezenen weinig!
15 Dán gaan de Farizeeërs verder
en nemen in beraad hoe zij hem in een woord kunnen verstrikken.
—————–
OVERWEGING – Geert Delbeke
—————–
LIED – versie Trijntje Oosterhuis
Leliën draagt de woestijn
Rozen dragen de rotsen
Lente staat op je drempel
Leven begint opnieuw.
Bevende harten, vat moed,
strek je slapende handen.
Dove oren, ga open
Wankelmoedigen, hoort.
Hij slaat bronnen, ontbindt
tongen, zangen, rivieren.
Water welt aan je voeten
en geen leeuw op je weg.
Kromme, jij wordt recht.
Woeste, jij wordt een akker.
Wat geen woorden vermogen.
Aarde, vrede voor jou.
Oude mensen vreest niet –
Jong mens wat zal het worden?
Zomertuinen aan zee.
Liefde, lichaam van zon.
—————–
TAFELGEBED
Een uitnodiging tot breken van brood voor ervaringen van pijn
en schenken van wijn voor delen van vreugdevolle momenten.
Gezegend zijn Gij, levende God
omwille van hem, de zoon van de mensen
woord en gestalte van uw heerlijkheid
beeld en gelijkenis van uw trouw
die werd vernederd en gebroken
die werd verheven in uw licht
die wordt gehoord, die wordt geleefd
die komen zal in deze wereld
die ons een nieuwe naam zal geven
die onze weg is door de dood
die wij herkennen, die wij verkondigen
hier in het breken van het brood.
—————–
ONZE VADER
Onze Vader,
in de hemel
Uw naam geheiligd,
Uw koninkrijk komend.
Uw wil geschiedend
Zo moge het zijn
op aarde en in de hemel.
Geef ons brood
van genade
Morgen, vandaag nog,
kwijt onze schulden.
Leer ons vergeven.
Moedig ons aan.
Dat wij voortgaan
Op de weg van het leven.
—————–
VREDESWENS
En geef elkaar een -niet tastbaar maar wél zichtbaar- teken van vrede…
—————–
BROOD EN WIJN GEDEELD
—————–
VOORBEDEN
We noemen namen en bevestigen deze met dit lied
Gedenk ons hier bijeen
onder de hoede van uw woord.
Gedenk die bij ons horen
in lief en leed.
Zegen ons
dat wij elkaar behoeden.
—————–
ZENDING EN ZEGEN
Laat ons tot slot elkaar bemoedigen met Psalm 133 [Halverwege, Huub Oosterhuis. 75 psalmen vrij]
Alleen kan ook
met twee is beter
twee of drie
met twaalf
of zeven maal zeven
eendrachtig.
Je wast je piekharen hoofd
je haar wordt zacht
je wrijft de zalf erin
het druipt over je konen
in je hals.
Zo voelt het, zijn met
velen, veilig –
dauw daalt neer
van hoog gebergte
in de morgenzon.
Je kent elkaar
je weet wie bij je hoort
gezegend ben je
zo voelt de nieuwe wereld
die komen zal.
—————–
SLOTLIED
Geen taal die Hem vertaalt
geen lied dat bij Hem haalt
geen god aan Hem gewaagd.
Zijn handen spelen in
op ieder nieuw begin,
geen ander die ons draagt.
Die in de stilte sprak
het noodlot onderbrak
en baande nieuwe wegen.
Hij is nog niet verstomd,
Hij zoekt naar ons, Hij komt
in mens na mens ons tegen.
Het meeste gaat voorbij
maar meer en meer wordt Hij
de toekomst die ons wacht.
Bij Hem is geen verraad,
Hij zelf heeft ons gemaakt,
Hij peilt en proeft ons hart.
Wij leven maar niet echt,
zijn land van rust en recht
aanschouwen wij van verre.
Woestijn is om ons heen
en allen, een voor een,
vervreemden, vallen, sterven.
Als alles is volbracht
zal Hij voor ons een stad
van brood en spelen zijn.
De stok die ons regeert
de bek die ons kleineert
de dood zal niet meer zijn.
Doorschenen van zijn licht
doorschijnend ons gezicht
voltooid is ons verleden.
Wensdromen worden waar:
wij spreken met elkaar
een taal van hoop en vrede.
—————–
Met dank aan
- Geert Delbeke, Tommy Vandendriessche, Mieke Feijtraij en Koen Dekorte voor deze tweede herfstviering
- Lieve Boone voor het aanleveren van de muzikale ondersteuning
- Patrick Delanoeye voor de website
Via deze link is het mogelijk opmerkingen te bezorgen over deze en vorige viering(en).
Het ga je goed… en tot volgende week!
—————–