HUISLITURGIE IN CORONA-TIJDEN – 4/10/2020

Vanaf september keert De Lier terug naar de vaste stek in het WZC Minnewater en naar het gewone startuur: 10.30u. De lezing wordt opnieuw gevolgd door een overweging.

Wie de vieringen live wil bijwonen vind verdere informatie op deze aparte webpagina. Wie niet aanwezig kan zijn, kan gebruik maken van de teksten en liederen van de zomervieringen om thuis te vieren. Elke abonnee op de nieuwsbrief krijgt de link doorgestuurd met de teksten en de muziek voor de volgende viering.

Op zondag om 10u30 of op een ander moment dat je past kan wie wil van thuis uit met deze insteek aan de slag, in de wetenschap dat de rest van de gemeenschap met haar of hem verbonden is.

Praktisch:

  • Een kleine waarschuwing vooraf: zet je volumeknop in het begin niet te luid om niet verrast te worden!
  • Hoe gebruik ik dit?
    • je kunt op de tablet of de PC scrollen door de tekst die je hieronder vindt. De muziek staat op de juiste plaats waar je hem nodig hebt.
    • Als je het makkelijker vindt om de tekst af te printen, die kun je in makkelijk af te drukken vorm vinden onder deze link (11 bladzijden). Er staat aangegeven waar welke muziek wordt gebruikt (zie hieronder).

—————–

WELKOM

Welkom in deze viering
– jij die hier fysiek bij ons bent
– en jij die vanuit je huiskamer verbonden mee viert…

—————–

OPENINGSLIED


Vrede zij u van God in de hemel
die ons geschapen heeft en bevrijd
en van Jezus, zijn dienstknecht,
zijn bode ooit verschenen, woorden van licht,
kome zijn geest in ons midden.
Het is onze eer, het is ons behoud
Uw naam uit te spreken en voor U te staan,
Uw mensen op aarde, Eeuwige God.
Gij die het licht hebt geroepen,
de aarde gegrondvest,
gij die de mens geboetseerd hebt,
gij die de eeuwigheid
hebt neergelegd in ons hart,
kome uw geest in ons midden.
Gij die naar ons zoekt in den vreemde,
zult Gij ons vinden,
Uw mensen op aarde, Eeuwige God.
Vrede zij u…

—————–

DUIDING THEMA + KRUISTEKEN

Zondag 4 oktober, aan het einde van de Internationale vredesweek vieren we vandaag de feestdag van de Heilige Franciscus.
En dus starten we deze viering met een redelijk persoonlijke insteek omtrent jouw ‘innerlijke vrede’…

“Oe ist?
Hoe zit jij hier nu?
Ben je in vrede…en dus in relatieve rust?
Of voel je op dit moment onvrede, wrevel…en dus onrust”

———————– korte stilte voor persoonlijke tijd——————-

Onrustig is mijn hart, tot het vrede vindt in God’ (Augustinus)
In Hij die is: Vader, Zoon en Heilige Geest. Amen

—————–

EEN KAARS…

We steken een kaars aan en gedenken op die manier wie ons dierbaar was en ook de mensen die deze week in eenzaamheid gestorven zijn.

—————–

OPENINGSGEBED – Psalm 63

Naar jou sta ik op in de morgen
roep de uren, bid het licht
strompel om water.

Naar jou dorst ik door de middag
lichaam ben ik, ziel smeek ik
met de schaduwen val ik.

Naar jou woel ik in de nacht –
slaap je? raak mij aan
dat ik rust vind

En naar jou opsta in de morgen.

—————–

STILTE

—————–

LEZING – Jesaja 5, 1-4

Ik wil zingen voor mijn dierbare vriend,
Het lied van mijn dierbare vriend en zijn wijngaard.

Mijn vriend had een wijngaard op een vruchtbare helling.
Hij spitte hem om, verwijderde de stenen en beplantte hem met edelwingerd.
Hij bouwde er een wachttoren  en kapte er ook een wijnpers uit.
Nu verwachtte hij dat hij druiven zou dragen, maar hij bracht slechts wilde bessen voort.

Welnu bewoners van Jeruzalem, mensen van Juda,
doe uitspraak tussen Mij en mijn wijngaard.

Wat kon ik nog voor mijn wijngaard doen dat ik niet gedaan heb?
Waarom bracht hij slechts wilde bessen voort terwijl ik verwachtte dat hij druiven zou dragen?

—————–

INTERMEZZO

‘Enige God’

Mijn vriend had een wijngaard.
Omheinde woestijn, ruime stenen.
Zaaide water, stekte het licht.
Wat oogste hij? Ontuig…

Mijn vriend is rechtlijnig, een dromer.
Hij ziet de armen geplunderd.
Doorziet de clevere aanpak,
het grootste gelijk van de markt.
Hij is mijn enige god.
Hij zegt: Breek het recht van de sterkste.

(uit ‘Vriend voor het leven -Huub Oosterhuis p 308)

—————–

LIED


Laat mij maar zingen,
zolang het nog kan.
Laat mij toch zingen
zolang ik nog ik ben
en bij stem.
Wie zal ik zingen?
Jou zal ik zingen
geen ander geen vreemde
jou, alleen jou en weer jou

die aan de hemel die gloeiende gozer…
die aan de tronken de twijgen…
die de zeeën doorklieft
dat ze golven
eeuwige trouw.

Zolang de aarde nog rond is
en vrede een vierkante cirkel
(laat mij toch zingen,
mijn hart op mijn tong)
Zolang de oorlogen duren,
de levenden sterven
de doden niet opstaan
Laat ons nog zingen
met morgengoudlippen
uit avondroodkelen
de eeuwige woorden
van liefde en vrede
van jou,
alleen jou en weer jou

Dat je zal zijn
die je gezegd hebt te zijn:
brood voor hongerdieven
(licht voor blinden)
voor vluchtelingen toevlucht
overal zoals je gezegd hebt:
Ik zal.

Laat mij maar zingen,
laat ons toch zingen
van ongeschonden landschap
(en geen kind meer kwijt)
Ploert en Schender zijn voorbij
(alle dingen nieuw)
met zachtmoedig licht
geladen elke batterij,
(zout en honing)
brood en wijn in elke woning
en de klokken slaan gerechtigheid
zal er ooit nog,
toch,
een koning zijn,
een hoogste majesteit,
dan jij,
en jij alleen en weer jij
voor altijd.

—————–

OVERWEGING (Jan De Vriese)

—————–

TAFELGEBED


Een uitnodiging tot breken van brood voor ervaringen van pijn
en schenken van wijn voor delen van vreugdevolle momenten.


Deze bijeenkomst zij ons tot zegen.

Dit komen tezamen
van mensengezichten en zielen
van hier en overal, aarde en hemel,
deze seconde der uren der eeuwen
zij ons tot zegen, zij ons tot zegen.

Moge de donkere nacht onze dagen behoeden
deze nieuwe dag ons zuiveren, sterken
dat onze boeien geslaakt
onze honger gestild
dat niet de dood op ons valt.
Moge het licht van de morgen
over ons opgaan, nieuw alle dagen.

Moge de kracht in ons varen
van Jezus uw dienstknecht uw kind.
Dat ons voor ogen staat hij
door u geroepen bestemd en bezield
om in ons midden, eens voorgoed,
te zijn uw woord uw voorbeeldmens
al-doende liefde, recht
brood uit de hemel, water uit de rots
wijnstok wereldwijd vertakt
dat waar wij gaan zijn geest ons overschaduwt
liefde sterker dan de dood.

Die mens gedenken wij
als een van ons
als een met u.
Moge het delen
van dit brood en deze beker
ons sterken in de hoop
dat hij leven zal in ons
uit kracht van u.

Dat een nieuwe wereld komen zal
waar brood en liefde is
genoeg voor allen.
Kom bevrijden wees genadig
ere zij u in den hoge
diep in ons midden
vrede op aarde
kome wat komt.

—————–

ONZE VADER

Onze Vader,
in de hemel
Uw naam geheiligd,
Uw koninkrijk komend.
Uw wil geschiedend
Zo moge het zijn
op aarde en in de hemel.

Geef ons brood
van genade
Morgen, vandaag nog,
kwijt onze schulden.
Leer ons vergeven.
Moedig ons aan.
Dat wij voortgaan
Op de weg van het leven.

—————–

VREDESWENS


Vrede voor jou, vrede voor jou, vrede voor jou (2x)

En geef elkaar een -niet tastbaar maar wél zichtbaar- teken van vrede…

—————–

COMMUNIE

—————–

VOORBEDEN

We noemen namen…

—————–

BEMOEDIGING EN ZEGEN

Gebed van Franciscus

Heer, maak mij tot instrument van uw vrede:
Laat mij liefde brengen waar haat is,
eenheid waar mensen verdeeld zijn,
vergiffenis aan mensen die zwak zijn.

Laat mij hoop geven aan wie niet meer hoopt,
geloof aan wie twijfelt,
laat mij licht brengen waar het duister is
en vreugde waar mensen bedroefd zijn.

Heer, help mij niet zozeer om zelf gelukkig te zijn
als om anderen gelukkig te maken,
niet zozeer om zelf begrepen te worden
als om anderen te begrijpen,
niet zozeer om zelf getroost te worden
als om anderen te troosten,
niet zozeer om bemind te worden
als om te beminnen.

Want als ik geef,
zal mij gegeven worden,
als ik vergeef,
zal mij vergeven worden,
als ik sterf,
zal ik voor eeuwig leven.

—————–

SLOTLIED


Dat ik aarde zou bewonen
niet op vleugels als een arend,
niet in schemer als een nachtuil,
niet kortstondig als een bloem

niet op vinnen onder water,
niet gejaagd en niet de jager,
niet op hoeven, niet met klauwen,
maar op voeten twee

om de verte te belopen,
om de horizon te halen –
en met handen die wat kunnen:
kappen, ruimen, zaaien, oogsten;

met een neus vol levensadem,
met een buik vol van begeren,
met een hoofd niet in de wolken,
wel geheven naar de zon

om te overzien die aarde,
haar te hoeden als een kudde,
haar te dienen als een akker
en te noemen bij haar naam.

Dat ik ben, niet meer of minder,
dan een mens, een kind van mensen,
één van velen, één met allen,
groot en nietig, weerloos vrij

om te zijn elkaar tot zegen,
om te gaan een weg van dagen,
liefdes weg, die ooit zal leiden
naar een menselijk bestaan.

—————–

Met dank aan

  • Sabine Vanquaethem, Jan De Vriese en Lieve Boone voor deze eerste herfstviering
  • Lieve Boone voor het aanleveren van de muzikale ondersteuning
  • Patrick Delanoeye voor de website

Via deze link is het mogelijk opmerkingen te bezorgen over deze en vorige viering(en).

Het ga je goed… en tot volgende week!

—————–