HUISLITURGIE IN CORONA-TIJDEN – 21/2/2021

Nav de corona-maatregelen kan de gemeenschap tijdelijk niet meer samen komen in de vertrouwde Minnewaterkapel. Er werd beslist om over te stappen naar een huisliturgie. Elke abonnee op de nieuwsbrief krijgt de link doorgestuurd met de teksten en de muziek voor de volgende viering.

Op zondag om 10u30 of op een ander moment dat je past kan wie wil van thuis uit met deze insteek aan de slag, in de wetenschap dat de rest van de gemeenschap met haar of hem verbonden is.

Praktisch:

  • Een kleine waarschuwing vooraf: zet je volumeknop in het begin niet te luid om niet verrast te worden!
  • Hoe gebruik ik dit?
    • je kunt op de tablet of de PC scrollen door de tekst die je hieronder vindt. De muziek staat op de juiste plaats waar je hem nodig hebt.
    • Als je het makkelijker vindt om de tekst af te printen, die kun je in makkelijk af te drukken vorm vinden onder deze link (8 bladzijden). Er staat aangegeven waar welke muziek wordt gebruikt (zie hieronder).

————–

LIED

Qui tollis peccata mundi,

Miserere nobis.
Qui tollis peccata mundi,

Suscipe deprecationem nostram.
Qui sedes ad dexteram Patris,

Miserere nobis.

Gij die wegneemt de zonden der wereld,
Ontferm u over ons.
Gij die wegneemt de zonden der wereld,
Aanvaard ons gebed.

Gij die zit aan de rechterhand van de Vader,
Ontferm u over ons.

————–

Kaars – kruisteken – gedachtenis

Mogen we ons in deze viering gedragen voelen door Hem die is Vader, Zoon en H. Geest +

————–

LIED


Altijd Aanwezige cirkel en kern van mijn leven
jij trekt aan en omhult.
Ruimte van liefde nodig mij uit om binnen te gaan.

————–

OPENINGSGEBED – Psalm 40 (passim)

Vol verlangen
heb ik op de HEER gewacht
en hij boog zich naar mij toe,
hij heeft mijn roep om hulp gehoord.

Hij trok mij uit de kuil van het graf,
uit de modder, uit het slijk.
Hij zette mij neer op een rots,
een vaste grond voor mijn voeten.

Hij gaf mij een nieuw lied in de mond,
een lofzang voor onze God.
Mogen velen het zien vol ontzag
en vertrouwen op de HEER.

Gelukkig de mens
die vertrouwt op de HEER:
wie bij u hun geluk zoeken
zullen lachen en vrolijk zijn,

wie van u
hun redding verwachten
zullen steeds weer zeggen:
“Groot is de HEER.”

Ik ben arm en zwak,
Heer, denk aan mij.
U bent mijn helper, mijn bevrijder,
mijn God, wacht niet langer.

————–

STILTE

————–

LIED


Wees hier aanwezig, woord ons gegeven.
Dat ik U horen mag met hart en ziel.

Wek uw kracht en kom ons bevrijden.

Woord ons gegeven, God in ons midden,
toekomst van vrede, wees hier aanwezig.
Uw wil geschiede, uw koninkrijk kome.
Zie ons, gedoog ons, laat ons niet vallen.

Dat wij niet leven, gevangen in leegte.
Dat wij niet vallen terug in het stof.
Zend uw geest, dat wij worden herschapen.

Dat wij U horen, dat wij U leven,
mensen voor mensen, alles voor allen.
Dat wij volbrengen uw woord, onze vrede.
Wek uw kracht en kom ons bevrijden.

————–

LEZING – 1e Brief van Petrus 3, 18-22 (Naardense Bijbel)

Omdat ook Christus éénmaal
voor zonden is gestorven,
een rechtvaardige voor onrechtvaardigen,
opdat hij u tot God zou leiden,
hij die door vlees-en-bloed gedood is
maar levendgemaakt is
door de Geest.
In kracht daarvan is hij
heengegaan en heeft hij ook
gepredikt tot de geesten in de gevangenis,
zij die eens
zich niet lieten overtuigen,
toen de lankmoedigheid van God
bleef wachten, in de dagen
dat Noach de ark
in gereedheid bracht,
waarin weinigen, dat is acht zielen,
door het water heen werden gered.
Als tegenbeeld daarvan
redt nu een onderdompeling ook u;
die is niet
een aflegging van vuil dat op vlees zit,
maar een bede tot God
om een goed geweten,
door de opstanding van Jezus Christus,
die aan de rechterhand van God is,
heengegaan ten hemel;
aan hem onderschikken zich
engelen en machten en krachten.

De predikant van de Protestantse Gemeente te Pijnacker en Delfgauw’ (Nederland) sprak op 29 april ’18 volgende toelichting bij de lezing uit. Misschien een inspiratie. U vindt de tekst hier.

————–

UITSPREKEN VAN VREUGDE EN VERDRIET

————–

TAFELGEBED


Het simpele gerei, het brood, dat is gesneden,
de stilte, de gebeden.
Want de avond is nabij.

Uit tranen en uit pijn dit samenzijn verkregen:
bij sober brood de zegen
twee in uw naam te zijn.

Waar aan de witte dis uw teken wordt beleden
verschijnt Gij: ‘u zij vrede’
gij Brood, gij Wijn, gij Vis.

————–

ONZE VADER – VREDESWENS – ETEN VAN HET BROOD

————–

VOORBEDEN


Stilte nu.
Voor U.
Stilte zingen had ik U beloofd.
Hoor dan.
Stilte nu.
Stilte nu.

————–

SLOTGEBED – ZEGEN – KRUISTEKEN
Psalm 149 (Huub Oosterhuis)

Geen Majesteit geen Opperwezen almogend
maar zachte strenge aanhoudende stem:
hoe lang nog het recht geloochend.

In een vreemdelingenkamp
een van de velen, lastige rare
moeizame ander ben je.

Gezien heb jij, gezien, gehoord
de uitgehongerde horden –
beloofd heb je: ik kom/

Jou vertrouw ik, jou alleen
om de klank van je stem
je strenge aanhoudende woorden.

Zoals een twijgje de tronk
zoals de vogels hun nesten
zoals hun kinders de ruimte –

jij die de scholeksters
hun lange rode snavellippen gaf
de duiven grijsblauw kleurde

die de reidans regisseert
der gemzen en gazellen
de walvis en de wilde zwijnen
in hun voegen kneedt,
het zieltje van uw tortel
niet overlevert aan het wild gedierte,
de broze stengel niet vertreedt.

Van Uruzgan tot Birma
tot Zimbabwe
jij God-Ik-zal.

Doe wat in alle wereldtalen
wordt gezongen: Die?
Die komt bevrijden.

Van jou het herfstblad en de lentesnaar
zomer-wintertijden.
Van ons hier en overal tezamen
deze aarde. Hoe nu verder? Amen.

Dat dit “Amen” ons moge begeleiden, vertrouwend op Hij die is Vader, Zoon en H. Geest. +

————–

SLOTLIED


Als vrijheid was wat vrijheid lijkt, wij waren
de mensen niet die wij nu angstig zijn –
wij zaaiden bronnen uit in de woestijn,
wij oogstten zeeën zonder te vervaren.

Wij tussen moed en wanhoop. Waarom weten
wij wel wat leven is maar leven niet?
Soms gaan wij op de vleugels van een lied
en durven onze zwaartekracht vergeten.

Verlangen, pijn van onbekende duur:
turen de verte in, niet kunnen laten
een stad te zien, een tuin, doorschijnend water
dan valt de nacht over het middaguur.

Maar voorgevoel van liefde duurt het langst,
heugenis aan het woord in den beginne,
licht – ongebroken valt het bij ons binnen.
Even zijn wij ontkomen aan de angst.

Als vrijheid was wat vrijheid lijkt, wij waren
de mensen niet die wij nu angstig zijn –
wij zouden niet meer vluchten voor de pijn
en voor de grootste liefde niet vervaren.

————–

Met dank aan

  • Lut Cauberghs en Kevin Mouton voor deze huisliturgie
  • Lieve Boone voor de muzikale ondersteuning
  • Patrick Delanoeye voor de website

————–

Via deze link is het mogelijk opmerkingen te bezorgen over deze en vorige viering(en).

————–